Brodawki, kurzajki i włókniaki, a także znamiona i przebarwienia to zmiany, które nie zawsze wymagają leczenia chirurgicznego, ale wiążą się z nieestetycznym wyglądem powierzchni skóry. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, w których pojawiają się na twarzy, przykuwając uwagę najbliższego otoczenia.
- Prosaki to drobniutkie białe lub żółtawe grudki, które przypominają trądzik. Zazwyczaj są wielkości ziaren maku, ale mogą też mieć od kilku do kilkunastu milimetrów wielkości. Najczęściej umiejscowione są na twarzy, na powiekach, policzkach i skroniach, czasami w okolicach ust i na klatce piersiowej. Zazwyczaj występują w grupie, ale są rozsiane pojedynczo. Mogą być mylone z tzw. kaszakami.
- Kaszaki (torbiele łojowe) mogą umiejscowić się na całym ciele. Zazwyczaj występują pojedynczo i mogą osiągnąć duże rozmiary. W takich przypadkach aby je usunąć niezbędna będzie pomoc chirurga.
- Włókniaki powstają w wyniku nadmiernego rozrostu tkanki łącznej włóknistej. Zazwyczaj nie wywołują dolegliwości bólowych. Kiedy występują w miejscu narażonym na tarcie, może dojść do ich uszkodzenia, swędzenia i zaczerwienienia. Stanowią częsty problem estetyczny ale zazwyczaj nie stanowią zagrożenia.
- Włókniaki twarde najczęściej występują pojedynczo na kończynach dolnych u młodych osób. Przyjmują postać pojedynczych podskórnych guzków o kształcie workowatym lub kulistym. Są twarde, gładkie lub szorstkie, a przy próbie ucisku przemieszczają się pod skórą. Mogą mieć kolor czerwony, cielisty lub brązowy. Zazwyczaj osiągają średnicę od 2 milimetrów aż do 5 centymetrów. Nie powodują dolegliwości bólowych.
- Włókniaki miękkie to narośla skórne o charakterze grudkowatym, które mają barwę cielistą lub ciemniejszą, lekko brązową. Często występują mnogo i umiejscowione są na twarzy, powiekach, szyi, w pachwinach, w obrębie tułowia, kończyn górnych i pod pachami. Są miękkie w dotyku, mogą być połączone ze skórą cienkim pasmem tkanki lub wyrastać z niej bezpośrednio. W pojedynczych przypadkach mogą powodować naderwanie, krwawienia i rozwoju miejscowego stanu zapalnego
- Punkty rubinowe (naczyniaki starcze, naczyniaki rubinowe, plamy De Morgana) to zmiany skórne o niezłośliwym charakterze w postaci niewielkich punktów o średnicy od jednego do kilku milimetrów przypominających grudki w czerwonym kolorze. Występują bardzo często u obu płci. Zwykle, pierwsze punkty rubinowe pojawiają się po 30. roku życia, a ich liczba zwiększa się z wiekiem.
- Brodawki płaskie (brodawki wirusowe, kurzajki) to wypukłe zmiany skórne spowodowane wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV). Występują najczęściej na dłoniach i twarzy w postaci drobnych jasnych lub brunatnych guzków o płaskiej powierzchni. Chociaż na ogół nie są niebezpieczne, mogą powodować dyskomfort i wpływać na naszą samoocenę. Ponadto brodawki wykazują bardzo dużą skłonność do szybkiego rozsiewania się po ciele, więc zaleca się usuwanie brodawek płaskich - nawet pojedynczych zmian. Kurzajki na stopach mogą powodować duży dyskomfort przy chodzeniu.
- Brodawki łojotokowe (brodawki starcze) to grudkowate narośla skórne, które mogą pojawić się w dowolnym miejscu na ciele (najczęściej na szyi i plecach). Mają postać ciemnobrunatnego grzybka i są szorstkie. Większa tendencja do rozwijania występuje u osób powyżej 35-tego roku życia. Nieusunięte brodawki mogą powoli rozrastać się, osiągając nawet kilka centymetrów średnicy. Kępki żółte to grudkowe zmiany skórne, które zazwyczaj tworzą się na powiekach górnych i dolnych, ale mogą się lokalizować w obrębie skóry całego ciała, np. w formie żółtaków ścięgien. Przyczyną żółtaków jest gromadzeniem się lipidów (tłuszczów) pod skórą. Według badań istnieje bezpośredni związek między obecnością kępek żółtych powiek a poziomem cholesterolu we krwi.
- Kępki żółte są łagodnymi zmianami, które nie mają ryzyka zezłośliwienia, a ich obecność nie zakłóca funkcji powiek. Są przede wszystkim problemami estetycznymi i można je usunąć zabiegiem z użyciem lasera CO2, plazmy lub krioterapii.
Przed zabiegiem oceniamy i konsultujemy, czy powstałe zmiany kwalifikują się do zabiegu. W przypadku zmian łagodnych, niewymagających poszerzenia diagnostyki o badanie histopatologiczne, a będących jedynie defektem estetycznym, takich jak włókniaki czy gruczolaki możliwe jest ich usunięcie metodami niskoinwazyjnymi (plazmą, laserem, elaktrokoagulacją itd.). Następnie dobierana jest najbardziej odpowiednia technologia, a obszar poddawany zabiegowi zostaje zdezynfekowany i znieczulony. Zabieg trwa od kilku do kilkudziesięciu minut, w zależności od rozległości zmian skórnych. Zabieg jest jednorazowy, a zmiany skórne znikają całkowicie, nie pozostawiając śladów i blizn. Jedynie w przypadku większych zmian konieczne może być powtórzenie zabiegu.
Niektóre zmiany skórne przed usunięciem powinny być zbadane poza pomocą dermatoskopu. Jest to urządzenie optyczne powiększające 10 - 20-krotnie, z oświetleniem bocznym, które pozwala uzyskać "trójwymiarowy obraz" skóry. Celem badania dermatoskopem jest wstępne różnicowanie stanów chorobowych skóry np.: znamiona barwnikowe, czerniak złośliwy, znamię błękitne, brodawka łojotokowa, naczyniak i wiele innych. Jeżeli zmiana skórna w ocenie lekarza niesie za sobą ryzyko rozwoju nowotworu skóry bezwględnie wskazane jest usunięcie jej w całości i wykonanie badania histopatologicznego.