Lifting twarzy: na czym polega?

Lifting twarzy to zaawansowana metoda chirurgiczna ukierunkowana na kompleksowe odmłodzenie skóry. Procedura ta nie tylko usuwa nadmiar zwiotczałej skóry, ale przede wszystkim precyzyjnie napina głębokie struktury tkankowe, przywracając twarzy utraconą jędrność i sprężystość.

Głównym zadaniem zabiegu jest skorygowanie widocznych oznak starzenia. Rhytidektomia wykorzystywana jest do:

• usuwania nadmiaru zwiotczałej skóry,
• napinania głębokich struktur tkankowych,
• korygowania widocznych oznak starzenia,
• redukowania opadających policzków, potocznie nazywanych „chomikami”,
• spłycania głębokich zmarszczek, w tym bruzd nosowo-wargowych,
• modelowania linii żuchwy oraz podbródka.

Dzięki tym działaniom owal twarz odzyskuje wyraźny kontur, a skóra zyskuje młodszy i bardziej wypoczęty wygląd.

Lifting twarzy to inwazyjny zabieg, wymagający precyzyjnych nacięć maskowanych wzdłuż linii włosów i wokół uszu. Kluczowa jest praca z głęboką powięzią mięśniową (SMAS), która okrywa mięśnie mimiczne.

Dobór techniki liftingu zależy od stopnia zaawansowania starzenia się skóry i oczekiwanych efektów zabiegu. Do wyboru są następujące metody:

• klasyczny lifting SMAS: polega na napięciu i uniesieniu samej powięzi, co skutecznie koryguje zwiotczenie skóry i przywraca twarzy utracony kontur,
• Deep Plane Face Lift: zaawansowana technika liftingu, podczas której chirurg działa poniżej warstwy SMAS, co umożliwia kompleksowe repozycjonowanie tkanek i zapewnia naturalne i trwałe rezultaty,
• Mini Lifting (MACS Lift): zabieg mniej inwazyjny, skupiający się głównie na korekcie dolnej części twarzy i modelowaniu linii żuchwy,
• zabiegi celowane (np. lifting czoła lub szyi): mają na celu odmłodzenie wybranych partii twarzy, lifting szyi często łączony jest z liposukcją podbródka.

Skuteczny, niechirurgiczny lifting twarzy to doskonała alternatywa dla inwazyjnych zabiegów. Dzięki niemu można zapomnieć o skalpelu i długiej rekonwalescencji.

Jedną z metod liftingu niechirurgicznego jest lifting nićmi (np. PDO), który zapewnia natychmiastowy efekt. Wprowadzone pod skórę rozpuszczalne nici tworzą solidne rusztowanie, intensywnie napinając i pobudzając tkanki.

Wolumetria, zwana też miękkim liftingiem, przywraca twarzy utraconą objętość. Najczęściej w jej ramach wykorzystuje się wypełniacze na bazie kwasu hialuronowego. Kontury można też skutecznie modelować lipofillingiem – polegającym na przeszczepie autologicznej tkanki tłuszczowej.

Zaawansowana technologia HIFU wykorzystuje skupione ultradźwięki do stymulacji głębokich warstw skóry (SMAS), co wywołuje silne obkurczenie tkanek i zapewnia efekt liftingujący. Terapię tę często uzupełnia się stymulatorami tkankowymi, laseroterapią, polinukleotydami lub radiofrekwencją mikroigłową. Takie połączenie różnych technik nazywane jest liftingiem hybrydowym.

Każdy zabieg liftingujący poprzedza szczegółowa konsultacja, podczas której specjalista omawia wszystkie niuanse. Rodzaj znieczulenia zależy od metody liftingu. Techniki zaawansowane, takie jak SMAS czy Deep Plane, wymagają zastosowania znieczulenia ogólnego. Mniej inwazyjne procedury, np. Mini Lift, mogą odbywać się przy znieczuleniu miejscowym.

Podczas liftingu wykonuje się precyzyjne nacięcia, by następnie repozycjonować głębokie struktury tkankowe. Po zamknięciu skóry szwami niezbędne jest zamaskowanie powstałych blizn – ukrywa się je w linii włosów lub naturalnych załamaniach, dzięki czemu stają się niemal niewidoczne. Od razu zakładany jest specjalny opatrunek.

Pełna rekonwalescencja po zabiegu trwa zazwyczaj od 2 do 4 tygodni. W tym okresie pacjent może zmagać się z przejściowym obrzękiem i zasinieniami, które stopniowo ustępują. Powrót do codziennych aktywności jest możliwy zazwyczaj po upływie 2 tygodni.

Lifting chirurgiczny zapewnia najbardziej spektakularne i długotrwałe rezultaty, które utrzymują się nawet 10–15 lat. Dzięki precyzyjnemu napięciu głębokich struktur tkankowych dochodzi do wyraźnej poprawy owalu twarzy. Skutecznie eliminowane są opadające tkanki, potocznie zwane „chomikami”. Ponadto wygładzeniu ulegają głębokie bruzdy, a skóra odzyskuje utraconą jędrność i elastyczność.

Z kolei metody niechirurgiczne zapewniają subtelniejsze efekty, które są jednocześnie znacznie mniej trwałe. Konieczne jest regularne powtarzanie zabiegów, aby utrzymać pożądany wygląd. Lifting wolumetryczny kwasem hialuronowym działa zaledwie 6–18 miesięcy. Chociaż lifting nićmi daje trwalsze rezultaty (zwykle utrzymujące się 1–5 lat), nadal wymaga on powtarzania znacznie częściej niż tradycyjny lifting chirurgiczny.

Kwalifikacja do inwazyjnego zabiegu, jakim jest lifting chirurgiczny, wymaga spełnienia surowych kryteriów zdrowotnych. Jest to niezbędne dla osiągnięcia trwałych i satysfakcjonujących efektów, gdyż procedura ta wiąże się z szeregiem bezwzględnych przeciwwskazań.

Do najważniejszych czynników wykluczających lifting chirurgiczny należą:

• palenie tytoniu, które drastycznie zwiększa ryzyko powikłań i utrudnia gojenie się ran,
• niekontrolowana cukrzyca,
• aktywne procesy zapalne,
• poważne schorzenia serca,
• zaburzenia krzepnięcia krwi,
• choroby autoimmunologiczne.

Potencjalne ryzyko operacyjne związane jest z zastosowaniem znieczulenia ogólnego. Pacjent musi też liczyć się z możliwością wystąpienia:

• infekcji,
• krwiaków,
• problemów z prawidłowym gojeniem się ran,
• widocznych blizn,
• asymetrii twarzy.

Koszty liftingu twarzy determinowane są przez kilka czynników: wybraną technikę, zakres zabiegu oraz prestiż kliniki. Najwyższe wydatki generują procedury chirurgiczne.

Standardowy lifting SMAS to wydatek rzędu kilkunastu tysięcy złotych. Jednakże zastosowanie bardziej zaawansowanych metod, takich jak Deep Plane Face Lift, może wiązać się z kosztem przekraczającym 75 000 zł. Ta znacząca różnica wynika z większej inwazyjności zabiegu, która wpływa również na znacznie trwalsze i głębsze efekty.

Alternatywne metody liftingu, niewymagające użycia skalpela, są zdecydowanie tańsze. Przykładowo koszt liftingu z użyciem nici (np. PDO) najczęściej oscyluje między 4 000 a 8 000 zł. Cena zabiegów wolumetrycznych, wykorzystujących wypełniacze (kwas hialuronowy) lub technologię HIFU, jest zmienna i zależy od wielkości obszaru zabiegowego oraz ilości zużytego preparatu.